Alışveriş merkezlerinde mama ve su kapları olan, neredeyse her esnafın bir sokak hayvanı beslediği, beslenmeleri ve barınmaları için herkesin elinden geleni yaptığı Bodrum, aslında sokak hayvanlarını bağrına basan bir belde. Ancak yalnızca yazları Bodrum’a gelen insanların koruma ya da arkadaş amaçlı edindiği canları giderken terk etmeleri ya da kısırlaştırmadan başıboş bırakmaları sebebiyle hızlı üreme Bodrumluları çaresiz bırakıyor. Yaşlandı ya da artık beklentileri karşılamıyorlar diye vazgeçilenlerden bahsetmek ise bizim yüzümüzü kızartıyor.
Torba’da ve Turgutreis’de bulunan, belediyenin desteğiyle, gönüllülerle derneklerin olağanüstü çabalarıyla ayakta duran, aslında “geçici bakımevi” olmaları gereken ama yukarıdaki sebeplerden dolayı hayvan barınakları olarak hizmet veren tesisler ise, henüz arzu edilen standartlarda olmamasına rağmen, bizce örnek gösterilecek barınaklardan…
Sokak canları için Bodrum’da yıl boyu kermesler, yemekler düzenleniyor; gönüllüler barınak temizliği, hayvan gezdirme, yavru hayvanlara geçici ev sağlama, biberonla besleme gibi birçok konuda ellerinden geleni yapıyorlar. Okullar, oteller, restoranlar sokak hayvanlarına destek olmak için projelere destek veriyorlar. Ancak sayıca o kadar azlar ki, güçleri yetmiyor.
Gönüllülük farkındalık, süreklilik ve sorumluluk istiyor. Gerçek hayvanseverlik ise sadece onları beslemek ve iyileştirmek gibi gündelik çözümleri değil, çoğalmalarını önlemek, sokaklarda özgürce ve mutlu yaşamaları için gerekli bilinçlendirmeyi ve hazırlığı yapmak gibi kalıcı çözümleri de içeriyor.
Tam da bu noktada Şubat ayında #beniunuttunuz gibi şahane bir fikir ortaya çıktı ve Toprak Ajans önderliğinde, Bodrum Hayvan Hakları Derneği ve Bodrum Belediyesi iş birliğiyle hızlıca hayata geçirildi.
Terk edilen canlar üzerinden bir farkındalık yaratmaya çalışılan çok katmanlı projede ilk aşama, Torba Barınağı'ndan seçilen örneklem bir köpek grubunun hikâyeleriyle birlikte videoya çekilmesi ve #beniunuttunuz sosyal medya hesaplarından paylaşılması oldu. Billboard ve raketlerle farkındalık yükseltildi ve son aşamada köpeklerin hikâyelerine erişim sağlayan QR kodları taşıyan maketler Bodrum’un en işlek yerlerine yerleştirildi.
Bu canların seslerini onları terk eden kişilere ulaştırmak, satın almayıp sahiplendirmeyi özendirmek, tehlikeli ırk sayılan hayvanların üretimi, barındırılması ve ticaretini engelleyen yasaya dikkat çekmek ve tabi ki de bu köpeklerin haklarını savunmak için oluşturulan bu proje çok kısa zamanda büyük ilgi gördü. Siz de geride bırakılan masum bir cana yuva vermek isterseniz, @benunuttunuz adıyla kurulan sosyal medya sayfalarına ulaşabilir ve bilgi alabilirsiniz.
Benim adım Snow. Genç bir Dogo’yum. İstanbul’da oldukça varlıklı bir ailenin köpeğiydim. Sahibim benimle Bağdat Caddesi’nde turlar atar, gösteriş yapardı. Aşılarımı, mamamı, tedavilerimi geciktirdiği olurdu ama yine de sahibimdi o benim. Onu canım pahasına sever, korurdum. Sonra sahibimin bir kız arkadaşı oldu. Kızın köpeklere allerjisi olduğu ortaya çıktığında Bodrum’da tatildeydik. Sahibim seçimini çok hızlı yaptı: Beni getirip Torba Barınağı’na bıraktılar. Şimdi “tehlikeli ırk” o